30e Gr\ Ridder Kadosh, Ridder van de Witte en Zwarte Adelaar

Deze tekst komt uit The Intermediate Degrees 19° -29° and résumé of 30° (1982).

Early Kadosh degrees were of the Elu (Elect) type and their legends stressed the need for vengeance against those who destroyed the Order of the Knights of the Temple. The word ‘Kadosh’ means wise or holy and referred to the original members of the degree. In the original versions, elaborate costumes and regalia were worn and the ceremonies included gruesome and unpleasant penalties. These have been used to denigrate high degree Masonry but it is thought that no modern Supreme Councils still use these early versions.
The Grand Constitutions of 1786 order that the 30° is only to be conferred in the presence of at least three Sovereign Grand Inspectors General. In England and Wales, it is conferred by the Supreme Council and, overseas, by its authorized representatives. It is worked in full and the Candidates are Past Sovereigns of the 18° who have been recommended by their Chapters for promotion and elected by the Supreme Council to the 30°. Since the degree has been controlled by the Supreme Council for England and Wales, its unpleasant aspects have disappeared. It is now a philosophical degree, using the esoteric elements of the earlier versions but giving them a different significance.
Two rooms are required. The first is the Temple of Wisdom and is divided by black curtains so as to form an ante-room which is called the Cavern. It is here that the Candidates are received and where the Intermediate Degrees, 19° - 29°, are conferred upon them by name. In the East of the Temple of Wisdom is an altar, lighted by one candle, with the V.S.L., upon it. In front of the altar is a lighted brazier. The other room, the Grand Chapter, has seats in the East for the Supreme Council with a pedestal in the centre for the Sovereign Grand Commander. On this pedestal is another volume of the V.S.L. a copy of the Grand Constitutions of 1786, a sword rest and a gavel. In the centre of the Grand Chapter is a stepladder of seven steps on either side. The other brethren sit in the South and North.
After the Grand Chapter has been opened by the S.G.C., the G.D.C. withdraws to the Cavern and confers the 19° - 29° on the waiting Candidates, instructing them in the signs and words of the 29°. As there are usually a number of Candidates, a representative Candidate is chosen for the ceremony; the remainder act as spectators, though they conform with the obligations, signs etc. as instructed.
Led by the G.D.C. the representative Candidate seeks admission to the Temple of Wisdom. Before he is admitted, he is instructed in the duties of a philosopher.
1. To adore the Supreme Being and to worship Him.
2. To do unto others as he would they should do to him.
3. Not to do to others that he would not have them do to him.
4. To ‘love thy neighbour as thyself’.
5. To succour the unfortunate.
6. To be true and free from falsehood.
7. To be patient and bear with the failings of others.
8. To be faithful to his engagements and to remember that dis­cretion is a virtue.
9. To be patient under adversity.
The curtains are then drawn apart and the Candidate is led into the Temple. After a symbolic act of purification, sprinkling incense on the flame of Truth in the brazier, he takes an Obligation of secrecy and obedience. All except the Candidate and his conductor move into the Grand Chapter. When he follows with the G.D.C., he is placed in front of the ladder. An explanation is given of the engagements he is about to enter into:
1. The Worship of the Great Architect of the Universe.
2. Discretion, an essential attribute, for on it depends the safety of the Order.
3. Execution of the Laws and Statutes; these require nothing repugnant to the virtuous man.
4. The sacrifice of all, even of life itself for the good of the Order.
5. The acquisition of knowledge for the good of mankind.
6. A vindication of all Truth.
7. The practice of all virtue and to be in truth a philosopher.
The S.G.C. now explains to the Candidate that he must pass over the ladder to reach the perfection of wisdom. As the Candidate does so, the secret names and allegorical meanings of the sides and steps are revealed to him. The right side of the ladder indicates ‘Love to God’ and the left ‘Love to our Neighbour’. The ascending steps are:
1. Righteousness or Alms. Hence the employment of our mental and physical powers in succouring the unfortunate.
2. Purity. To do unto others as we would that they should do to us and to refrain from doing to others what we would not wish them to do to us.
3. Sweetness. Supporting adversity with resignation.
4. Good Faith. To be truthful and avoid falsehood.
5. Much Labour. Work alone can make us perfect.
6. Burden Bearer. Compassion for the failings of our brethren.
7. The reward of Prudence is understanding. Faithfulness and the knowledge that Discretion is one of the first virtues of a philosopher.
When the Candidate has reached the top of the ladder, the words ne plus ultra remind him that he has reached the summit of his moral labours, while the seven steps which he descends signify his material labours, viz. Knowledge of Communication; Knowledge of Mathematics; Natural Sciences; Applied Sciences; Music, Poetry and the Visual Arts; Study of Mankind; Study of the Universe.
The S.G.C. asks the Candidate if he wishes to proceed further and, when he shows that he does, he takes another obligation, using the words of the steps of the ladder that he ascended to confirm his agreement. He is invested and entrusted.
The following address is given:
“Illustrious Brother, to explain the origin and purpose of our Order, I must recall to your notice the dark period of the world’s history, which followed on the dissolution of the Roman Empire in the west.
Thereafter for centuries the principles of justice, which underlie our civilization, were forgotten; our ancestors lived in a state of continual unsettlement in the pursuit of their everyday occupations; despotism was unchallenged in civil governments, and even when the time came later for the organization of society under the Feudal System, the majority of men were regarded as mere chattels.
The small but growing Light of the Christian Church, with which our knightly predecessors were so honourably identified, was threatened by superstitious ignorance and clouded by intolerance.
It was only when the revival of the old learning, and all that we associate with it, forged anew the weapons of true philosophy, that these enemies of Christianity and civilization could again be placed in subjection.
The Knights Kadosh preserve these weapons of true philosophy as their most cherished possession, and for this reason you have been reminded of them today. Despotism, ignorance and intolerance still live. Our vigilance is continually called for. Our vengeance is by no means fully perfected. It is by the pursuit of Truth, andTruth only, that full liberty of soul, mind and body can be won and the purpose of our Order accomplished.
There is a call for work by all of us. No man can master all the knowledge that is indicated to us in passing over the mysterious ladder; but our Order contains many members of eminent wisdom and experience, and we welcome you as a reinforcement to their number to-day, being well assured that the high rank which you now enjoy will be regarded by you, not as the summit of your ambition, but rather as the starting point of further efforts for the spread of those principles and practices you have been proved to have so much at heart.”
The new Knight is then proclaimed under his proper titles and takes his place in the Grand Chapter.
After any other business, the Chapter is closed in due form.

Deze tekst komt uit Maçonnieke Beschouwingen, A. van Leeuwen (1955).

Deze graad was in de oude Rite de Perfection de 24ste en toenmaals ritueel de hoogst-bereikbare. De graad is uit de eerste van het drietal graden, 30, 31 en 32, welke tesamen de zg. Kadosh-graden van de O\& A\S\Ritus worden genoemd. In ritualistisch opzicht is van deze 3 graden de 30ste verreweg de belangrijkste en in alle jurisdicties van Maçonnieke Grootmachten wordt hij in ere gehouden en steeds volledig en nooit bij communicatie verleend, tenzij onmoge­lijkheid daartoe dwingt. Dit voorrecht deelt deze graad met de 1ste en 3de van de Blauwe graden en de 18de van de Rode graden.
De receptie, indien volledig, vraagt, behalve het vertrek van ontvangst en de voorbereiding van de candidaat, 4 afzonderlijke vertrekken, waarvan er 2 in ieder geval onmisbaar zijn. De mythische achtergrond van het rituaal is de rechtspraak, het vonnis en de terechtstelling van de laatste Groot-Meester der Orde van Tempelieren: Jacques Bernard de Molay. Het is niet aan enige twijfel onderhevig dat dit een historische figuur is geweest. In de archieven van de Bibliothèque National te Parijs liggen de authentieke verslagen en het rapport van de terechtstelling op de brandstapel van de Groot-Meester op 11 Maart 1314 op een eilandje in de Seine nabij Parijs, ten overstaan van Zijne Majesteit de Koning Philippe IV, le Bel en Zijne Heiligheid de Paus Clemens V.
Niettegenstaande de historische feitelijkheid zijn nochtans allerlei merkwaardige coïncidenties aan te wijzen, welke ons het woord van Goethe in gedachten brengen: .,Alles Vergängliche ist nur ein Gleichnis”.
De naam van de Groot-Meester met weglating van het adellijke ,,de” bestaat uit 3 afzonderlijke namen, waarvan de beginletters zijn: J, B en M. Dit zijn in de juiste volgorde ook de beginletters van de 3 Geheime Woorden van de Symbolische graden.
De tweede voornaam, Bernard, wordt meestal weggelaten en is nauwelijks bekend, zodat er overblijft: Jacques Malay. Op Hebreeuws-Kabalistische wijze geschreven zijn daarvoor 4 Lettertekens nodig, nl.: Jod, Kap, Mem en Lamed. Dit zijn juist de 4 middelste letters van het Alfabet, waarvan de respectieve letter-waarden zijn: 10, 20, 30 en 40, tesamen 100. Hierin ligt een overvloed van materiaal voor kabalistische interpretaties en speculaties. Het feit, dat de 3de en 4de letter in ,, tegengestelde” volgorde worden gegeven, duidt op een ,,andere” richting, nl. verticaal. Zo geven deze 4 letters van de naam symbolisch: het Middenkruis. In­derdaad een heilig mysterie.
Vervolgens zijn ook hier 3 moordenaars of boze gezellen, die de dood van de Groot-Meester op hun geweten hebben. Meestal worden als zodanig genoemd: Philips de Schone, als vertegenwoordiger van het uiterlijk geweld van de wereldse heerser, Paus Clemens V, als vertegenwoordiger van het cor­rupte en huichelachtig priesterdom en Jehan de Fouiliac, welke laatste zelf Tempelridder was en een verradersrol vervulde, als vertegenwoordiger van het wrede vulgus, het uitschot van het lagere volk, Mythisch juister zou evenwel zijn om 3 personen te noemen, die door verraad, omkoperij en valse getuigenis het vonnis mogelijk gemaakt hebben, nl.: Squin de Florian, Ridder Noffodei en de Prior van de Abdij van Montfaucon. In het geval van het eerstgenoemde drietal wordt een parallel getrokken met drie figuren in het drama van Jezus Christus: de Tetrarch Herodes Antipas, de Hogepriester Cajafas en de discipel Judas Iskariot.
Wij zullen ons wederom niet bezighouden met de inhoud of de betekenis van bet imponerend en dramatisch rituaal, dat zich afspeelt in:
1e een Graf-gewelf, 2e een Tempel-ruimte, 3^e een Gerechtszaal en 4e de Kapittel-zaal,
waarin de emblemen van deze Graad, nl. de dubbel-gekroonde Adelaar met de Orde-banieren (Beauseant) en een somber Mausoleum de aandacht trekken. Er zijn twee deviezen in deze graad, nl.: Deus veult (God wil het) en Aut vincere, Aut mori (Overwinnen of Sterven). Zij herinneren ons weer aan de Orde der Tempelridders. De mystieke toon van het rituaal wordt reeds dadelijk aangeslagen wanneer de candidaat in het Grafgewelf wordt gebracht en een spreuk leest, welke op een transparant is aangebracht en ongeveer als volgt luidt:
“Slechts wie de vreze des doods overwon, kan oprijzen uit de diepten van het graf en zal het hoogste mysterie aanschouwen”.
Het belangrijke en centrale punt van de inwijdings-rite is zonder twijfel de Mystieke Ladder, welke op een bepaald ogenblik wordt onthuld en waaromtrent het een en ander kan worden medegedeeld. Hieraan kan nl. de esoterische bedoe­ling van deze graad het beste worden gedemonstreerd.
Deze Mystieke Ladder bestaat uit 2 delen, inderdaad twee afzonderlijke ladders, welke aan het boveneinde met elkander zijn verbonden, zodat het geheel, in de vorm van een omge­keerde V, vrijstaand kan worden opgesteld in het midden van de Kapittelzaal. Elk die beide ladders telt zeven sporten, die allen een naam dragen. Helaas bestaat in dit opzicht geen strikte overeenstemming, alhoewel toch nauwe gelijkenis in de verschillende ritualen, die in gebruik zijn. Wij hopen te kunnen aantonen, welke serie de voorkeur zou verdienen. De candidaat moet de ene zijde van de twee ladders op symbolische wijze opstijgen en daarna aan die andere zijde weer af dalen. Daarbij wordt hem de betekenis van elke sport mede­gedeeld en verklaard.
Het is interessant en belangrijk om te ontwaren, dat deze benamingen een zeer opvallende overeenkomst hebben met de Paramita-deugden van het Mahayana-Buddhisme, waarop wij reeds de aandacht hebben gevestigd en die die sleutel zou kunnen geven voor een beter begrip van juist deze allerhoog­ste graden. Deze overeenstemming kan immers nauwelijks een toeval zijn. Het is naar het inzicht van schrijver dezes veel eer een overtuigend bewijs, dat er een Verborgen Wijsheid (Gupta Widya), één Gnosis, één Hoogste Mysterie is waaruit alle verheven kennis der Wereld-Mysteriën is voortgekomen. Voor de esoterische Vrijmetselaars is het een bewijs, dat onze Maçonnieke Mysteriën aan diezelfde Oer-Bron van Aller­hoogste Wijsheid zijn ontsproten en het kan voor hen een stimulans wezen om naar de middelen te zoeken, waardoor aan de in onze dagen slechts traagvloeiende stroom van occult-esoterisch leven op nieuw die oude kracht, heerlijkheid en inspiratie wordt teruggegeven.

Notes for a new Knight Kadosh
Rituaal voor de Graad van Ridder Kadosh, Ridder van de Zwart-Witte Adelaar (nederlands, 1909).
Grand Elected Knight Kadosh (Amerikaans, ca. 1960).